Apollo's vastenavond-gift. Voorzien met de nieuwste en aangenaamste minne- harders- en bruylofs gezangen
(ca. 1750)–Anoniem Apollo's Vastenavond-Gift. Voorzien met de Nieuwste en Aangenaamste Minne- Harders- en Bruylofs gezangen–
Auteursrechtvrij
[pagina 17]
| |
En voor een groote lust
By deez' smert houwen.
Deez' smert, die my alleen ontstaat
Uit ligtighede, Die Tyter dede,
Waar door zyn eerste liefd' vergaat,
Van my, wiens stede Nu komt bekleede
Een andermin. Zyn zin Is (laas!) vervloge,
En dat meer is op een vreemd',
Die al myn vreugt beneemt
Sonder meedoogen
Wat heeft u Tyter waardste waard'
My af doen zweren, En tot haar keeren,
Haar schoont', of vee, of zagten aard,
Of pronk van kleeren, Die 't lyf vereeren
Of zoete spraak? Wat zaak Kond u bekoren,
Dat gy u dus aan haar bied,
En uwe Daphne vlied, Ja laat verloren?
Ik ben de slimst niet van ons veld,
Soo vaak uw' reden My loven deden,
Ja gy hebt my zoo hoog gesteld,
Dat ik 't zou winnen Zelfs van Godinne:
Ben ik veraard: of paard
Gy met een Vrouwe,
Die door heete toverkragt
Soo veel te wege bragt, Datz' u kond houwe.
Of ist uw ligte ligtigheid, Die ik betreure,
Maar nooit kond' speuren.
Die u myn Tyter van my scheid?
Ey weg 't zyn leuren,
't Kan niet gebeuren.
Neen neen uw trouw' die zou
Van u niet vlieden,
Zoo 'k niet met geveinsd' afkeer
Geweigert had wel eer Myn min te bieden.
't Zy dan hoe 't zy: straft Hemel, die
Dit bragt te wege, Doch eens te dege
| |
[pagina 18]
| |
Maakt zy, dat ik myn lief niet zie.
'k Wensch haar den regen. Of blixem slege
Is 't Tyter, myt niet, smyt
Hem met uw' stralen,
Op dat hy zyn ligtigheid
Eens, maar te laat, beschreit,
En wel betale.
Of ben ik d'oorzaak groote Goon!
Van Tyters haten, En dit verlaten,
Geeft my dan myn verdiende loon
By volle maten, Ik zal z'aanvaten,
Hoopt straf op straf; myn graf
Zal trooster wesen wezen
Van al 't gene dat ik ly,
Doet wat gy wilt, ik vly
Het all' by deze.
|
|