Apollo's vastenavond-gift. Voorzien met de nieuwste en aangenaamste minne- harders- en bruylofs gezangen


Herders-klagt. Stem: 't Ongelukkigst dat d'Aardbodem draagt. Rogier bon tems. MYn Schaapjes hier in deez' valley, Hier is uw Wey; Vervuld uw lust, verzaat uw graagt, Blyft, loopt niet verder, Terwyl uw Herder Hier treurend' klaagt. Versteende Daphne, wreedste Maagt, Die d'aarde draagt, Hoe treed gy 't hert van die u diend! Hoe moord gy 't leven; Hoe doet gy beven; Hem, die u mient. Het wild gebergte en het woud Is heel benout, Om mynen 't wil, want 't doet de lugt Myn smert myn klagen, Myn stem na dragen, 't Geeft zugt op zugt. Maar gy bevroren Herderin, Syt zoo van zin Verbittert, dat myn naar geklag, Nog stroom der oogen Tot geen medogen U trekken mag. De Diamant, de hardsten steen, Die ooit verscheen Is zagter als gy, want het bloed Der dertle geytjes Uyt onse weytjes, Haar smelten doet. Hoe dat ik zugt, hoe dat ik steen, Of met gebeen Myn slaafsche dienstigheid aanbied.
[pagina 12]
Of door myn klagten U wil verzagten, 't Is al om niet. Ha Goon! is 't mooglyk, dat een maagt Zoo'n herte draagt! Dat in zoo zoeten lieven Beeld! Zoo'n wreed vermogen, Zoo'n onmeedogen, De meester speeld! Zyt wreed, zyt stuurs, zyt straf van zin Myn Herderin, Gy maekt niet dat uw Tyter zwygt, Dat hy u haten Zal of verlaten, Aanstaan verkrygt.