Apollo's nieuwe-jaers-gift. Deel 2

Men moet eens beminnen.

Vois: o Doelwit van myn min.

1.

DE min is tot een pand
De groene jeugd gegeven;

Hy stookt een zoete brand,

Die harten doet herleven.
't Word al tot vreugd gedreven

Daer Hy zyn schigten spand.

Zoete min kan niemand krenken,
Maer Hy komt ons vreugde schenken

Proeft de min,

Proeft de min, terwyl de jeugd
U gund dees zoete vreugd.

2.

Waerom dan lang gemart?

Men moet eens tol betaelen.

De Min zelfs Goden tart,

En doet ze nederdaelen,
Laet my de zegen haelen

Op uw versteenigd hart.

Zoete min kan niemand krenken
Maer Hy komt ons vreugde schenken,

Proeft de min

[p. 56]

 

Proeft de min, terwyl de jeugd

 

U gund dees zoete vreugd.