Apollo's nieuwe-jaers-gift. Deel 2
(1753)–Anoniem Apollos Nieuwe-Jaers-Gift. Aen Het Bekoorlyke Hollandsche Jufferschap.–
Auteursrechtvrij
[pagina 46]
| |
2.
In 't midden van myn zoete dromen,
Zag ik den Schilder Titiaen
Uit Plutoos ryken opwaerts komen,
En sprak dien kunstenaer dus aen:
3.
Doorluchte Schim, wiens schoone verwen,
Met zooveel keur en kunst geleid,
Bevryd voor immer te versterven,
Geofferd zyn aen de Eeuwigheid
4.
Kryg nu uw allereelste kleuren,
En 't allerkeurigste penceel,
Nu zal 't u vlugge hand gebeuren
Te maelen, op een glad panneel,
5.
Een Nimph, zoo juist gevormd van leden
Zoo schoon van oogen, en gelaet,
En leest, dat ze, in bevalligheden,
Uw Venus zelfs te boven gaet.
6.
Gy moet den, om myn doel te raeken,
Van 't schoonste wit, dat ge immer
zaagt;
En weinig bruin een mengsel maeken,
Dat minder afsteekt, meer behaegt.
| |
[pagina 47]
| |
7.
Dit zy de doodverf. Cier haer koonen
Voorts met een teer en lieflyk blos,
Haer hairen moet gy zwart vertoonen,
Maer glinstrend, net gekruld, en los.
8.
Doe duizend Cupidootjes zwieren
Door de aengenaeme lokken heen,
Die Kloris vriendlyk aenschyn cieren,
En meerdren haer bekoorlykheen.
9.
Neem, of 't uw hand ook mogt gelukken
't Aenlokkelyk en levend rood
Der malsche lipjes uit te drukken,
Korael, gevist uit Thetis schoot.
10.
Doe dan van haere lieve lippen
En schoonen mond, o Titiaen!
Ontelbare aerdigheden glippen,
En lachjes vliegen af en aen.
11.
Neem, om haer oogen af te maelen,
Het aengenaemst en blinkenst git;
Een gloed van heldre zonnestraelen,
Getempert met het schoonste wit.
12.
Verfraei die levenwekkende oogen,
Die flonkerstarren, vol van ligt,
Met zwarte braeuwen, net gebogen;
Tot ciersel van haer aengezigt.
| |
[pagina 48]
| |
13.
Doe haren boezem matig zwellen,
En kleur, met gloejend minnevuur,
De tippen van die blanke wellen,
Doormengd met aders van azuur.
14.
Maer hoe? gy weigert my te schildren
Een Nimph, die, door haer schoone
leest,
De koelste zinnen kan verwildren?
Gy hebt gelyk, o Groote geest!
15.
'k Moet uw voorzigtigheid verheffen;
Myn dwaesheid eist vergiffenis;
Hoe zoud ge een aenzigt kunnen treffen
Dat nimmer af te beelden is?
|
|