Apollo's nieuwe-jaers-gift. Deel 2

De slaepende nimph.

Vois: Wagt me voor dat Laentje.

1.

Wilt wintjes zachtjes blaazen!
Ei ruis' niet groen geboomt'!
ô Beekjes wilt niet raazen,

Daer gy langs d'oever stroomt!

Het voorwerp van myn lusten,

Wiens schoon my maekt verward,

[p. 49]

 

Legt hier in 't groen te rusten,

 

Dit mindert myne smart.

 

2.

 

Want als haar minlyke oogen,

 

Vol vuurs, ontsloten zyn,

 

Zyn zy van zulk vermogen,

 

Dat ik van liefde kwyn,

 

En dikwerf, gansche daagen,

 

Myn Schaapjes in het veld;

 

De minnesmert gae klaagen,

 

Die my de ziel bekneld.

 

3.

 

Slaap, Schoone! boet uw lusten!

 

Slaap, boeister van 't gemoed!

 

Zoo lang uw oogen rusten,

 

Stigt Gy geen' nieuwen gloed.

 

Uw minnaar blyft hier waaken,

 

Wiens ziel gy gansch beheert,

 

Hy, dien ge in min doet blaaken,

 

Draagd zorg dat niets u deert.