Apollo's nieuwe-jaers-gift. Aen het bekoorlyke Hollandsche jufferschap. Deel 1


Vernieuwde Min van Venus. Stem: Als 't Voorgaende. 1. MYn Hart door 's Liefdens toorts in 't binnenste ontstoken, Verteerd zyn killig ys, en voelt een ander brant Die nau te blusschen is, wyl al myn aders koken, En zulken heftig vuur bezit het ingewant. 2. De tranen, om Adoon gestort, haer kragt verliezen; En komt maer eens ter loops zyn schone Beeltenis, Ik banze van my af, want een van twee te kiezen, 't Geen levend is of doodt, ik 't eerste beter gis. 3. Het Purper op myn wang verslenst, begint te blozen,
[pagina 164]
En een herboren glans vercierd het aen gezigt: Het doodts verschiet: 't zyn thans Viool of geurige Rozen; En voor een duist're nacht, verschynd een helder ligt. 4. Myn Lief wat Lauweren zal u het Pafos schenken? Het Altaer Mirthen zien, geoffert aen de Min; De Straten veel gewoels, wanneer men zal gedenken, Dat gy haer Heere zyt, en ik haere Godin. 5. Dan zal men Tempels zien gepropt vol Minne zielen, En menig vreugde zang geklonke naer de lucht, De Maegde Rey verzelt met Vryers voor u knielen, En 't gantsche Eiland door een aengenaem gerucht.