Apollo's nieuwe-jaers-gift. Aen het bekoorlyke Hollandsche jufferschap. Deel 1

Minnaers troost.
In de onverschilligheid en trosheid zyner Minnaresse.

Stem:
{ Ei Lieve Jan loopt met een set.
{ Wel wat of Cupido weer schort.

1.

SChoon dat ik zucht by Dag en Nacht,
En als ik by u ben,
Stort in uw schoot myn droeve klacht,
Waer uyt dat gy ligt ken,
Bespeuren lief, dat ik u Min,
En noit verlaten zal,
Als ik maer eens uw stuurse zin,
Mag brengen tot den val.

2.

't Is waer ik heb u lang gevryt,
En dat met grote zin,
Om dat gy de allerschoonste zyt,
Die ik ter Wereld min,
Maer al 't geklag, dat ik uw doe,
Slaet gy maer in den wind,
En denkt niet hoe ik ben te moe,
Myn alderliefste kind.

[p. 125]

 

3.

 

Maer zeg eens, overschone Meidt,

 

Waerom dat gy zo trots

 

Op myn verzoek, zo spytig zyt,

 

En antwoord my zo schots,

 

Of is 't misschien om dat uw geld,

 

Wat groter is als 't myn?

 

Ik ga Vrindinne, niet ontsteld,

 

En zal u Dienaer zyn.

 

4.

 

Schoon dat ik door myn vryery,

 

Op uw niets winnen kan,

 

En gy, my zo laet in de ly,

 

Daer ik was graeg uw Man;

 

Maer 't is geen noot Patientie dan,

 

'k Zeg uw adieu, voor 't lest;

 

Ei! ziet eens of gy beter kan,

 

Ik wensch uw 't allerbest.