Apollo's nieuwe-jaers-gift. Aen het bekoorlyke Hollandsche jufferschap. Deel 1

Damon's klacht.

Stem:
{ Geen groter vreugd op Aerd.
{ Schoon dat ik onder 't groen.

1.

ACh Rozemond myn Ziel,
Gy ziet uw Damon kwynen,
Myn vreugd in druk verdwynen,
Sints gy myn oog beviel:
Ach! Rozemond myn Ziel.
Gy blyft steeds onbewogen,
De stralen van uw Ogen,
My door hun schigten doon:
Gy zyt zo wreed als schoon.
Maer als zomtyds uw lonken,

[p. 123]

 

Op my hun Minne vonken,

 

Neerschieten, krygt myn hart

 

Verkwikking in zyn smart.

 

2.

 

Ontvlugt gy Minnevreugd?

 

Die Goden kan bekoren!

 

Niets kan ons lusjes storen,

 

In 't bloeyenst van ons Jeugd:

 

Ontveynst geen Minnevreugd,

 

De tydt in korte Jaren,

 

Verandert onze hairen:

 

De Schoonheid kort van duur,

 

Verliest haer kragt en vuur,

 

Gebruik dan 't zoet der Liefde,

 

Wyl eender schigt ons griefde,

 

Voldoen w' ons lust in 't veld,

 

Wyl 't veynsen hier niet geld.

 

3.

 

Myn Lieve Rozemond,

 

Ei wil uw lieve stralen,

 

Hier op myn neer doen dalen,

 

Ik voel m' op nieuws gewond.

 

Myn Lieve Rozemond,

 

Laet ik myn brand hier blussen,

 

Laet ik uw lipjes kussen,

 

Dat levendig Turcoos,

 

Uw kaekjes als een Roos,

 

Dan zal in uwe bouten,

 

Myn Zieltje zig verstouten,

[p. 124]

 

Te smelten in uw schoot,

 

Door een verliefde doot.