Apollo's kermis-gift aan de Haagsche vermaaksgesinde jeugd. Deel 2

de Doot van Rozelyns muschje.

Fige Zangwys.

Schreit Minne-goodjes schreit, verdrinkt u in getraan:
't Is met de lieve Musch van rozelyn gedaan.
Die Musch zo vol bevalligheden
Is 't levens-peesjen afgeknot.
O! Minneduifjes, nat zyn leeden.
O! duifjes, nat zyn overschot.

2. Het was uw ziels vermaak, het was uw grootst plaisier,

O! Lieve rozelyn, te sollen met die dier:
Zyn flodderwieken kon u streelen.

[p. 114]

 

Zyn dartele vrypostigheid

 

Kon uwe Liefde niet verveelen.

 

Gy prees zyn minlyk onbescheid.

 

3. Gelukkig Muschje, dat gewent waart op de borst

 

Van myn Zielsvoogdes te dart'len, en uw dorst

 

Al pikkende op de smalle tipjes,

 

Gelyk een toegedrukte Roos,

 

Te lessen van haar malse lipjes

 

Met Hemels Nectar en Ambroos

 

4. O! Doot, ô! Duizentmaal beklagelyke Doot!

 

Geeft't Muschjen 't leven weer en tref my met dien schoot.

 

O! Muschje vol bevalligheden!

 

Ik schrei, maar ik beny uw lot,

 

Nu rozelyn haar oogeleeden

 

Bevogtigt om uw overschot,