Apollo's kermis-gift aan de Haagsche vermaaksgesinde jeugd. Deel 2

Aan Fillis.
Het Latyn van Catullus nagevolgt.

Stem: Geef een Aalmoes voor een Blinde.

PHebus daald des avonds neder,
Ryst weer in den Morgenstond;
Flora krygt haar bloemen weder,
Daar zy zig beroofd van vond:
Maar de mensch kan na zyn sterven
Nooit het leven weer verwerven:
Ellik derft dan 't geen hy mind.
Ik myn Fillis,, Ik myn Fillis,
Daar ik al myn vreugd in vind.

2. Fillis, die myn wonden heelde

[p. 89]

 

Door den balsem van uw mond,

 

Smaken wy de Minne-weelde!

 

Zo lang wy op't wereld-rond

 

Als getrouw omme dwalen:

 

Laten wy ons hert ophalen,

 

Dat ik uwe lipjes druk!

 

In uw kusjes,, In uw kusjes

 

Vind uw Minnaar zyn geluk.

 

3. Laat een gryze 't kussen wraken.

 

Denk zyn vlam is reeds geblust.

 

Laat ons 't zoet der liefde smaken!

 

Wyl het onse jongheid lust.

 

't Minnen past de jonge jaaren.

 

't Voegt geen man met gryze hairen

 

In vrouw venus Hof te treen.

 

't Past ô Fillis,, 't Past ô Fillis

 

Aan de frisse jeugt alleen.

 

4. Fillis, wellust van myn leven,

 

Die myn trouwheid hebt gezien,

 

Wil my hondert kusjes geven,

 

Wil m'er dan nog duisent bien.

 

Schoon gy om my te vernoegen

 

Daar tien duisten by woud voegen,

 

Uitverkooren Nimphje, neen,

 

Myne Liefd' is,, Myne Liefd' is

 

Met die kusjes niet te vreen.

 

5. Engelin eer ik myn lusjes

 

Naar myn welgevallen boet,

 

Geef aan my ontelb're kusjes:

 

Blusch is 't mooglyk mynen gloet,

 

Zo zal niemand ons meer kwellen,

 

Dat wy onze kusjes tellen.

 

Komt myn wellust, kom myn al,

 

Geef my kusjes,, Geef my kusjes

 

Geef my kusjes zonder tal.