Apollo of Ghesangh der Musen
(1615)–Anoniem Apollo of Ghesangh der Musen– AuteursrechtvrijStemme: Alst begint.
EEn Ionck-vrou die my 'thert doorvvondt
VVas laestmael op mijn gram,
Om dat ick van haer rooder mondt
Stilsvvighens een kus nam,
Sy sprack met een verbolghen sin,
Sy noemde my een dief,
Sy sey ick ben u vyandin
In plaets van u soet lief.
Ghy Minnaers dit doch vvel verstaet,
Of ick haer reden gaf,
Dat sy my om soo slechten daet
Met vvoorden viel soo straf,
Het kussen is nu soo ghemeen,
'T vvordt nu soo veel ghedaen,
Moet ick nu om een kus alleen
In haer qua gratij staen,
Bedvvinght u gramschap jonck-vrou schoon,
VVant mijn hert en ghedacht
Hebt ghy voor u ghekuste loon,
Ghekreghen in u macht,
Moet ick u schelden hooren doch
Die dubbel schade doet,
Ghy steelt mijn hert met groot bedroch,
En krijcht een kusken toe.
Hoe mach ick zijn soo obstinaet
Dat ick haer noch bemin,
Daer sy my soo bekijven gaet,
Dees soete vyandin,
Ghy hebt mijn hert en achtet niet,
Mijn klaghen ghy niet hoort,
'T vvaer best voor my dat ick u liet,
| |
[pagina 118]
| |
En selfs bleef ghestoort.
VVoudt ghy dat ick u dienaer vvaer,
Princesse mijn doch jont,
Gheeft mijn, u verloren Minnaer,
Een kusken van u mondt:
Heb ick een kus ghestolen lief,
VVeest daer vvel in te vreen,
Kust my soo dick alst u belieft,
En steelter tvvee voor een.
Plomp sonder argh. |
|