Apollo of Ghesangh der Musen
(1615)–Anoniem Apollo of Ghesangh der Musen–
AuteursrechtvrijStem: Esprits qui souspirez.Mijn hert versucht eylaes, verscheyden van de menschen,
Verbannen van de gheen die my dus suchten doet,
Goddin is dit u lust, Goddin is dit u wenschen?
Gheluckich is de mensch die al sijn lusten boet.
Ghy stiert mij van de wegh, naer vriendelijck ontfangen,
Ghy sendt my op de Zee, daer ick de baren smeeck,
Ghy sendt my in mijn graf, daer singh ick droeve sangen,
Elck bootst mijn klachten naer, en spot met ’t gheen ick spreeck.
V onghestadigheyt was hier aen doch niet schuldich,
Ghy hebt my noyt bemint, ghy veynsden van ’t begin,
Maer u natuer verkeert, ick leed mijn smert gheduldich,
Maer ’t minste dat ghy seyd en had ghy noyt in ’t sin.
Iofvrou hoe wel wist ghy, hoe wel kost ghy bedencken,
Als ghy my straf gheboodt dijn aenghesicht te vlien
Dat u afwesen my meest soude konnen krencken,
Doch in dees harde saeck volbrengh ick u ghebien.
Wee uwen sachten schijn, daer ghy mee kondt verdoemen,
Wech met dijn Sonnen glans, daer ghy den blixem sendt,
Wanneer ick nimmermeer dijn naem moet hooren noemen,
Soo wensch ick dat my Godt mijn droevigh leven endt.
|
|