Apollo of Ghesangh der Musen
(1615)–Anoniem Apollo of Ghesangh der Musen– AuteursrechtvrijVoys: Schoonste Nimph.MAch dit vroegh begonnen vyer, dees manier,
En dees schoone glans vermeeren,
Yeghelijcken sult ghy sien, op sijn knien
Na den Hemel 't aenschijn keeren.
Soo ghelijck de Son verschoont, hem vertoont,
Keerend' alle duysterheeden,
Even sult ghy aerds gheslacht, dagh en nacht
Na dees klare sterren leeden.
Schoone goude vlechten schoon, gulden troon,
Yeder roemt men van Goddinnen,
Maer men slaet eens vvacker gae, en siet nae,
Of men schoonder kan beminnen.
Nieuvv verscheenen seltsaem licht, u ghesicht,
Sal die sulcken ras bevvijsen,
| |
[pagina 65]
| |
Dat sy qualijck besint, en verblint
Om dat sy 't onvvaerde prijsen.
Kont ghy, hout u eygen sin, stadigh in,
Hoedt u schoon ghesicht 't aenschouvven,
'T gheene Narcis heeft gheschendt, kon in't endt
Eenichsins u borst benouvven.
Raeckten u u eyghen toorts, ghy mocht voorts
Al u heerlijckheyt bederven,
Eyghen liefd', vveldunckeyt, die verleyt,
En doet ongheluckigh sterven.
|
|