Apollo of Ghesangh der Musen

[O Suyverlijcke Maeght hoe kundy my dus toomen]

Stemme: O Nacht jalourse nacht.

O Suyverlijcke Maeght, hoe kundy my dus toomen,
Hoe komt dat al mijn doen tot uwen dienste streckt?
Mijn slapen neemt ghy my, vol lieffelijcke droomen,
Al legh ick schoon te bed, mijn rust ghy my ontreckt.

Al gae ick over straet, ghy staet in mijn ghedachten,

V liefde my verblindt, ick loop de luy op’t lijf;
Al sagh ick d’alderschoonst, of die men schoonst mocht achten,
Sy zyn my ’t sien niet waert, en dat door u bedrijf.

Ick overlegh altijdt hoe ick mach behaghen,

Waer dat ick sit, mijn handt rust altijdt onder ’t hooft,
Dan wil ick dick mijn druck alleen mijn ooghen klaghen,
Nochtans wensch ick gheluck die my mijn vreucht berooft.

Mijn pen en tongh altijdt u schoonheyt moeten eeren,

Hoe wel u onghenaed hier dickwijls teghen strijdt,
Woudt ghy u dan tot my nu eenichsins verneeren,
Al wat ick dan vermocht, dat was u toeghewijt.

Mocht ghy mijn waerde vrou in ’t eynd noch zijn gheheten,

Ick achte d’aerd te koudt die ghy betreden soudt,
Mijn handen droeghen u, om hoogh waert ghy gheseten,
Veel hoogher als de Maen, haer hooghe woonigh houdt.

[p. 66]

 

De weken souden u hier klaerlijck van ghetuyghen,

 

O Reynaerts schoon Goddin, ghelijck ick u verbrey,

 

Hem die rijck zijn van goet, valt swaer soo laegh te buyghen,

 

Ten zy men acht de trou, Princes in dese Mey.