Apollo of Ghesangh der Musen
(1615)–Anoniem Apollo of Ghesangh der Musen–
AuteursrechtvrijWijse: Wanneer ick laetst uyt Hollandt voer.
VVAnneer Neptunus krachtelijck
My eenen moet ontblies,
Ick voer naer't Eylandt Colchos toe
Daer Iason wan het Vlies.
Mijn reys en was seer lange niet,
Maer weecken sesmael ses,
En in mijn alderdiepste noodt
Docht ick om mijn Princes.
Te dencken om mijn Goddin schoon
Bewaerde my mijn smert,
Want sy tot allen tijden hinck
Gheseghelt aen mijn hert.
Hoewel het dorstigh water koudt,
Het vlammigh vyer uyt spoelt,
Nochtans den grooten Oceaen
Mijn liefde niet verkoelt.
Ons mast die werdt geramponeert,
En't last seer haest gheruymt,
Veel beter al het goet te niet
Dan't leven soet versuymt.
O jeuchdighe Princessen al
Dit singh ick t'uwer eer,
Wanneer ick het ghesonghen heb,
Soo singht een ander weer.
|
|