Apollo of Ghesangh der Musen

Liedt

op de stem.

HAd den Hemel niet bescheyden
Tot een vaste echt ons beyden,
Ick had mijn soo niet verstout
Vwe schoonheyt te beminnen,
En u hertjen te gewinnen
Door mijn tranen menichfout.

Droeve gheest wat raadt u saken,

Banghe hert wat sult ghy maken,
Levens cracht u heel ontvalt,
Hebt ghy wel dees suyver vrouwe
Oyt bewesen valsch ontrouwe,
Neen mijn vrou, noch oock ’k en salt.

Mach mijn onschult noch de reden

By u plaatse vinden mede
Van mijn trou onnoselheyt,
Soo mach ick dan wel gaan doolen
In de berghen, bosschen, hoolen,
Leven daar in treuricheyt.

Dese sullen mijn beschreyen,

Oock mijn ongheluck verbreyen
Na mijn doodt noch menich Iaar,
Alsmen daar ’tgebeent siet legghen
Sal men van haer hooren segghen,
Dit is van die trou minnaar.

Adieu Princes wilt hier ontfanghen,

Dese clacht met natte wanghen
Voor u altaer uytgestort,
Soo veel vreucht en soet verblijen
Wensch ick u tot allen tijen,
Als mijn siel ghepijnicht wort.