Apollo of Ghesangh der Musen
(1615)–Anoniem Apollo of Ghesangh der Musen– Auteursrechtvrij
[pagina 18]
| |
Voys: O Roosken root.
DAt Venus Ionghen, dus is gheschent
Met duysent tonghen, maeck ick bekent,
Dewijl den dief, sliep nam mijn lief,
Sijn boogh
En al sijn pijlen die sy met haer droegh.
Sy nam de banden, tot sijnder schandt,
Die sy noch an den, pijl-koker vandt,
En bondt bequaem, sijn handen t’saem
Aleer
Dat hy ontwaken cost en bieden weer.
Als hy te spade, hem sagh verheert,
Heeft hy ghenade, aen haer begeert,
Hy boogh sijn knien, maer sy ginck vlien
En liet
Den lecker blijven in dat groot verdriet.
Dies sy terwijlen, besat sijn macht,
Sy kent sijn pijlen, ghebruyckt haer kracht,
Ten is by loo, gheen Cupido
Die doet
Dat ick op haer altaer dus stoocken moet.
Wech, wech, ghy blinde, verlooren soon,
Want mijn beminde, stelt my gheboon,
Sy stiert mijn sin, als mijn Goddin
Altijt
Dewijl ghy maer een o in’t Chijpher zijt.
Vliecht winden snellijck, en blaest haer lof
In’t oor van ellijck, nu hebt ghy stof,
Maeckt datter gheen, meer zijn ghebeen,
En stroyt
Door desen naeckten benghel gantsch beroyt.
Vrede baert rust. |
|