Antilliaanse Cahiers. Jaargang 5

De maat

Je zegt steeds maar dat ik de
juiste maat moet vinden en zet
telkens de kringen tot nadere
overweging uit. Ik maak m'n vingers
tot bibberende franje maar je vindt
het niet voldoende. Ik zuig kaneel
uit hete melk en schenk, in zachte
schaduw, m'n voeten aan een bittere
zon. Je vindt het niet voldoende,
blaast afschuwwekkende rook in m'n
grauw gezicht en laat mij gans
alleen wanneer je wegduikt als een
sprookje of als de laatste echte
prinses.