Antilliaanse Cahiers. Jaargang 5

[p. 73]

Lasso

Zoveel kunstijs en zelfbedrog.

Ik zag nog nooit
zoveel vaart in de zon.

Er was een witte werveling
toen iemand een lint trok
uit zijn klapperende tanden
dat sloeg in vurig haar.

En de wereld sloot zich als
een lasso.