Antilliaanse Cahiers. Jaargang 5

[p. 59]

Herfst

Madruan is vooruit gestormd
met de felle troepen.
De oude bleef achter,
hij verzamelt de groepen
die reeds verloren zijn
want de herfst kwam.
De blaren zijn roodbruin
met de wind en dronken...
Madruan!
Wees vuur en wees geweld,
wees vuur, Madruan.