Antilliaanse Cahiers. Jaargang 5

[p. 55]

Schoppenaas

In schoppenaas staat mijn geluk
geschreven, zei de magere man, zwart-
harig met snor. Daarom wendde hij
zich af en ging zwarte letters lezen
die dansten voor zijn ogen en sprongen
op zijn gelaat af, een weinig bezweet,
en dat heel erg glom. Er stond
‘Hogezand’, en er stond ook geschreven
‘wees zeker dat ik kom hoewel ik niet
ben gekomen en zal zijn gekomen pas na
't laatste avondmaal’. -
Hogezand maanden
later met de trein binnengereden,
gleed de man in een bootje naar
een zeer donker meer. Daar doodde
hij zijn rode tegenstander. Daar glom
hij zoals hij nooit nog geglommen
had. Daar vergiftigde hij in
triomfen 't laatste avondmaal. Daar
zag hij de godheid heel dun en heel
wit. Daar troefde hij met schoppenaas
alvorens hij op wilde vleugels
de grote hemel opensneed.