Antilliaanse Cahiers. Jaargang 5

[p. 39]

Litteken

Ik was mateloos
vertekend, geheel
verbogen in duisternis.
Soms mocht ik spelen
met een hand
soms met een taaie vis.
En m'n hand die ik
uitstrekte naar 't licht
sloeg zo gruwelijk terug
dat zij dit diepe litteken
sloeg
in mijn uitgehold gezicht.