Antilliaanse Cahiers. Jaargang 5

[p. 26]

Droefheid

Het was de droefheid
dichtbij een glimlach,
de droefheid waarvoor
men geen woorden vindt. -
Vaag, stil, langzaam
naderen lichten en
de wind draait nu
voor eeuwig naar het
Oostem Alsof Allah zou
komen, alsof een grote,
trotse vogel zich neer-
vlijt nu in oneindige rust.
Alsof Allah zou komen,
de god der goden, -
om een droefheid te
stelpen waar men geen
woorden voor vindt.