Antilliaanse Cahiers. Jaargang 5

Sjinta

Sjinta was 't geheim,
't grievende geheim.
Sjinta was de slag tenslotte
en Sjinta was de pijn. -
Maar op één rechte
nergens wijkende lijn
liep hij naar de hoge molen
en zag de sterren statig dalen
en voelde dat werd fijn gemalen
die clown der aarde met z'n pijn
aan een lange losse lijn.