Antilliaanse Cahiers. Jaargang 3

[p. 22]

XX

Bij hem is hartstocht liefde.
intrigueloos en schoon.
zoals zijn heden, fier
aan zijn gebrandmerkt lijf.

minnen is voor hem opgaan
in natuurlijk-zijn.
zoals de steen die mint
opgaat in de drift van water.

leven is voor hem de felheid
van de zon voelen
en koelen in de koelte van de nacht.

Zijn God: een rivierbed
een boomstam of een krater.

hij aanbidt Hem in 't goddelijke
schitter-kleed van al zijn naaktheid.

alleen de oermens kan dit schone
zo intens beleven. in al zijn on-
bedorvenheid: hij, naief, kinderlijk,
en argeloos en schaamteloos.