Antilliaanse Cahiers. Jaargang 3

[p. 21]

XIX

Te gaan naar waar de neger
in zijn ruige reinheid mint,
is onmogelijk ondoenlijk.

want hij mint altijd
en mint ook overal.

de wiekslag van de gier
een waterval in witte accoorden.
de olifant, de mier,
het grijnzen van de morgen.

hij mint ze allemaal.
en mint zoals alleen
dit ras kan minnen.

belangeloos.

de bloem de zon de aarde

belangeloos.

nimmer doodt hij ook
het schone in de dingen
dat hij in zijn ruigheid mint.