Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 490]

melodie Souterliedekens 1540b, ps. 6

[p. 491]

221 Een nyeu liedeken

[Commentaar]

1
Daer staet een clooster in Oostenrijc,
Het is so wel gheciert
Met silver ende roode gout,
Met grauwen steen doormoeret.

2
Daerin so woont een joncfrou fijn
Die mi so wel bevallet.
Rijck God, mocht ic haer dienaer sijn,
Ick soudese met mi voeren.

3
Ick voerdese in mijns vaders hof,
Daer staet een grone linde;
Daerop so singhet die nachtegael,
Si singet so wel van minnen.

4
‘Och nachtegale, cleyn voghelken,
Wildi u tonghe bedwinghen,
Ick salder al u vederlin
Met goudraet doen bewinden.’

5
‘Wat vraghe ick nae u roode gout
Oft nae u looser minnen?
Ick ben een cleyn wilt vogelken stout,
Gheen man en can mi bedwinghen.’

6
‘Sidi een cleyn wilt voghelken stout,
Can u gheen man bedwinghen?
So dwinget u die hagel, die coude snee,
Die loovers van der linden.’

7
‘Dwinget mi de haghel, de coude snee,
Die loovers van der linde?
Als dan schijnt die sonne schoon,
So sal ic weder vruecht beghinnen.’

8
Doen hi zijn sporen had aengedaen,
Hi reet ten oostenwaert inne;
Hi sach so menighen lansknecht staen,
In haer blanck harnas blincken.

9
Hi is een weynich voortgereden
Al over die groene strate.
So wie zijn boel niet hebben en mach
Die moetse varen laten!

10
Den ruyter sprack met moede vry
Doe hi zijn boel moest laten:
‘Ic wil blijven den lansknecht by:
Rijck God, comt mi te baten!’

11
Die ons dit liedeken eerstwerf sanck,
Hi hevet wel ghesonghen
Met pijpen- ende trommelengeclanc,
In spijt des nijders tonghen.

[p. 492]

Gheprent tAntwerpen by mi, Jan Roulans, int jaer mccccc ende xliiii