Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 424]

189 Een nyeu liedeken

[Commentaar]

1
Hoort alle toe, arm ende rijcke,
Wat cortelinge is gheschiet
Van eenen backer: noyt diergelijcke!
Ghi sult horen dat rechte bediet.

2
Die vrou begonst den backer te vraghen:
‘Lieve Melis, mijn reden nu hoort:
Ghi sijt out ende cranck van daghen,
Aldus u selven niet en verstoort.

3
Ghy zijt out: qualijck condi backen,
Want u leden staen al te stijf
En ghi cont qualijck heffen groote sacken,’
Sprack dat overschoone wijf.

4
‘Och wijf, ick weets u so grooten danck,
Dat ghi mi den arbeyt aldus verlaet!
Hier woont mijn ghebuer, heer Vranc,
Die hem van backen so wel verstaet.’

5
Melis ghinck in alsoe corter uren
Daer zijn ghebuere sadt bi den viere.
‘Heer Vranc, ick soude u gaerne hueren,
Om uwen wille so come ick hier.

6
Vranc, ghebuer, ghi moet weten:
Helpt doch mijn wijf, en weest ghestilt.
Te backen, te budelen en wilt niet vergeten:
Ghi sult hebben, al dat ghi wilt!’

7
Die knape was cloeck van bedrijve,
Hi bacte dat vrouken so wel te pas.
Die vrou sprac: ‘Wi en sullen ooc niet kijven,
Hem docht dat backen groten arbeyt was!’

[p. 425]

 

8

 

Die knape ghinc dat meel begieten

 

Twee maenden lanc, drie oft vier:

 

Ten lesten began hem den arbeyt te verdrieten

 

En seyde: ‘Meester, ick wil van hier!’

 

 

 

9

 

Melis sprac: ‘Wildi bi mi blijven,

 

Ic sal u verbeteren u huer!’

 

‘Neen ic, meester, om u ronde schijven:

 

Den arbeyt valt mi veel te suer!’

 

 

 

10

 

Dat vrouken sprac al ombegrepen:

 

‘Vrancke, ick sal u beteren alle u huer.’

 

‘Neen ic, vrou, uwen bactroch te screpen,

 

Mijn meester en ic hebbens bey ghenoech!’

 

 

 

11

 

‘Meester, ic wil gaen soecken avontuer,

 

Ic wil gaen nemen mijnen ganc.

 

Aldus wilt mi betalen mijn huer,

 

Die ic verdient heb, vier maenden lanck.’

 

 

 

12

 

Melis sprac: ‘Ic en sal u niet betalen.

 

Vranc, ghi en dient u huer niet uut!

 

Ghi en cont u vrouwe niet ghepayen,

 

Daerom sidi een arm druyt!’

 

 

 

13

 

Al is dit van eenen backer ghesongen,

 

Niemant en sal hem trecken an.

 

Hiervoor wacht u, Venus' discipules jongen,

 

Die den arbeyt niet ghedoen en can!