154 Een nyeu liedeken
[Commentaar]
Tfij, der valscher jalosien!
Ghi valt mi teghen in partien.
Dat ic mijn lief met gherief
Moet derven, hoe soude icx mi verblijen?
Wel roepen ick mach met geclach,
Tsi nacht of dach, dat ic oeyt sach.
Diet mi doet, die gon ic goet.
Met woorden soet moet ic mi lien...
Tfy, der valscher jalosien!
Daer noyt wanck an en was gevonden,
Jaloerscheyt doet mi anders gronden:
Tot alder tijt so maect ghi nijt;
Door jalosie wort menich man verslonden!
Jaloertsheit snel, ghi valt mi fel,
Laet u ghequel, so vaer ic wel.
Het cost mijn bloet der minnen soet
Ghi weet den moet in vrien,
Tfy, der valscher jalosien!
Die tortelduyf wil ic slachten:
Haer eerste gaey niet te verachten
Helpt haer die gaey, van herten fraey.
Dat blust veel vreemde gedachten,
Want this, so men siet, een groot verdriet.
Die mensch is crancker dan een riet:
Staet hi vast, hi wort verrast.
Tfaelt hem een last tontrien.
Tfy, der valscher jalosien!
Noch gheef ick prijs eerbare vrouwen
Die haer vercieren met vast betrouwen,
Met blij gelaet, hoe dattet gaet
- Dat is den raet, wilt dat onthouden -
En maken haer yent tot een present.
Och, thert verwent door liefden blent.
Schoon bloem, weest niet so dom,
Rijt herwaerts om bi tien.
Tfy, der valscher jalosien!
Prins, wacht u der valscher jalosien,
Wilt niemant met een ander betien.
Daer noeyt en was, daer coemt wel ras
Mijn hert verhuecht in die genoecht
Mijn juecht maect vruecht in die genoecht.
Sout niet so zijn, dat cost mi pijn.
Schout dat fenijn ende latet glien:
Tfy, der valscher jalosien!
|
|