Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

(2004)–Anoniem Antwerps liedboek– rechtenstatus



[pagina 222]
melodie depb 1539, nr. 204

[pagina 223]
96 Een oudt liedeken [Commentaar] 1 ‘Ic sie die morgensterre: Mijns lievekens claer aenschijn. Men salse wecken met sange, Die alderliefste mijn!’ 2 ‘Wie ist die daer singhet Ende mi niet slapen en laet? Hi sal zijn singhen laten, Voorwaer, segge ic hem dat!’ 3 ‘Dat ben ic: ridder coene, Een ridder welghemeyt. Wanneer suldijs mi loonen Alle mijn sanghes arbeyt?’ 4 ‘Coemt noch tavont spade, Al voor mijns vaders hof. Aldaer sal icx u loonen, En segt daer niemant af!’ 5 Den dach die nam een eynde, Die jonghelinc quam aldaer. Met sinen blancken armen Woude hijse ombevaen. 6 ‘Nu staet, joncheer, stille, En rijdt mi niet te na. Ick moet noch eerste weten Wat loon ic soude ontfaen.’ 7 ‘Bergen ende lant, schoon joncfrouwe, Sal u vrij eygen zijn Ende boven alle die daer leven Suldi die alderliefste zijn.’ 8 ‘Sal ic boven alle joncfrouwen Dijn alderliefste zijn? So suldy, ridder coene, Mijns lijfs geweldich zijn!’ 9 Si namen daer malcander, Si ghinghen eenen ganck, Al onder een lindeken groene, Die nachtegael daerop sanc. 10 Hi liet zijn mantel glijden Beneden in dat gras, Omdat zijn vergulde sporen Van den douwe niet en souden werden nat. 11 Daer lagen si twee verborgen Die lieve langhe nacht, Van den avont totten morghen Totdat scheen den lichten dach.