Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 218]

melodie Souterliedekens 1540b, ps. 11

[p. 219]

94 Een nyeu liedeken

[Commentaar]

1
Ick ghinck noch ghisteravont
So heymelijcken eenen ganck
Al voor mijns liefkens dore,
Die ic ghesloten vant.
Ic clopte so lijsselijc aen den rinck:
‘Staet op, mijn alderliefste lief,
Staet op, en latet mi in!’

2
‘Ick en sal u niet inlaten,
Ic en laet u ja niet in!
Gaet thuyswaert en gaet slapen,
Daer is een ander in.’
Si lieten mi daer alleyne staen:
Ick salt haer noch wel loonen,
Mach ick noch leven een cort half jaer!

3
O Venus, thoont u cueren,
Want ick u dienaer si.
Mach si mi nyet ghebueren,
Den doot ben ick seer by.
Ick en hadt betrout in gheender stont.
Al moet ick van haer scheyden,
Si hout mijn herteken doorwont.

4
This waer, dat men ghemeynlick seyt
(Dies ben ic bedruct tot in den gront):
Diesulcke zijn sinnen aen vrouwen leyt,
Hi vint hem selven ter doot ghewont,
Want si hebben eenen loosen gront.
Ic vinde mi nu bedroghen,
Si costen mi so menich pont.

5
Nadat bi nijders tonghen
Mijn lief is mi ontvreemt,
So wort van mi ghesonghen
- Dit liedeken in dancke neemt -
Van die alderliefste mijn.
God wil haer wel bewaren,
Ick en mach bi haer niet zijn.

6
Ic quam noch ghisteravont
In eenen boomgaert ghegaen.
Daer vant ic twee schoone joncfroukens
So seere bedruct staen.
Die een was die liefste mijn,
Die ander hadde doorschoten
Dat jonghe herteken mijn.

7
Ick boodt haer een minnelijcke groete,
Ick sprac haer so minnelijck an.
Mach si mi niet ghebueren,
So ben ick een alleyndich man.
Ic wensche des nijders tonghen leyt:
Si hebben mi ghestolen
Mijn ghenoechte, mijn vrolicheyt.

8
Dese nijders gaen hier achter straten,
Si stroeyen haer fenijn.
Mijn lief en wil ick niet laten,
Ick wilder noch tavont bi zijn.
Ic salse so minnelijc spreken.
Al heb ic een verloren,
Een ander ic kiesen sal!