Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 24]

melodie depb 1539, nr. 93

[p. 25]

9 Een amoreus liedeken

[Commentaar]

1
Adieu reyn bloemken, rosiere,
Die mi bi uwer duecht,
U wesen ende u maniere,
Mi dicwils heeft verhuecht.
Peyst om mi, als ghi moecht,
Als ick trecke uuten lande.
Mijn hert laet ic u te pande,
Adieu, solaes ende vruecht.

2
Adieu, ghi doet mi smerte,
Adieu, noyt meerder grief,
Adieu, mijn jonge dom herte
Berooft mi als een dief.
Adieu mijn liefste lief,
Als ick ben uuter stede
Ic bidde u om een bede:
Leest daghelijcx desen brief.

3
Alstu den brief hebt gelesen,
Ghi doet mi liefs genoech.
Wilt doch gedachtich wesen
Die eens tot u minne droech.
Ic en sal u spade noch vroech,
Schoon lief, ooc niet vergeten.
Mer herteken, ic laet u weten
Dat noyt pacxken also swaer en woech.

4
Wilt u doch eerlic draghen
Ende peyst doch om den endt,
Want nu en tallen daghen
Blijft ghi in mi geprent.
This God die therte kendt,
Scoon lief, wilt daer op dencken.
Mijn bloet sal ic u schencken,
Mijn hert voor een testament.

5
Dat wi nu moeten scheyden,
This mi een swaer pijn.
Christus wil u gheleyden,
Tmoet al ghescheyden zijn.
Mer ic hope in corte termijn,
Spijt alle dese nijders treken,
Wi sullen malcander noch spreken
Ende drincken den coelen wijn.

6
Adieu princesse gepresen,
This al om u ghedaen,
Wilt doch gedachtich wesen
Want ic moet van u gaen.
God die wil u bistaen.
Schoon lief, coemt mi te baten.
Dat ic u nu moet laten
Dat cost mi so menigen traen.