Het Antwerps Liedboek. 87 Melodieën uit 'Een schoon liedekens-boeck' van 1544. Deel 2. Commentaar

[p. 70]

49 In oostlant wil ic varen
AL XCVII

Lit.: FvD I, p. 290; MM, p. 89.

Bronnen:
Sl 82 Na die wise In oostlant wil ick varen / mijn bliuen is hier niet lanck.

Wie is v te ghe - lij - cken O Hee - re mijn
va- - der goet?
O God van he - mel - rij - cken V lip - pen doch
o - - pen doet
En weest doch niet so
stil - le Siet v vy- an - den ra- sen seer Sij
ma- ken groot ghe-schil-le Met op - ghe-bla - sen
wil - le Sij al- tijt v ha - ten seer.

Eccl., p. 91-92. Het XXXIII. Liedeken wt het selfde capittel, op de wijse, Heer Godt nv leert ons bidden.

Mijn lie - ue kin - de - ren // leert hou- -
Niet mach hem hin - de - ren // die - se

[p. 71]

 

den u - wen mont//

 

wel hout goet ront//

 

Men sal hem dan

 

niet ter-stont// int woordt be- grij - pen dan// Ghe -

 

lijck men den son- da - ren// die de - sen niet wel be -

 

wa - ren// hier seer wel daer deur v vanghen can.

¹⁾

AL bestaat uit duidelijk (door een interlinie gescheiden) 4-regelige strofen. Sl 82 geeft - evenals Eccl. - 9-regelige strofen, zodat van het AL-lied telkens 2 strofen samengevoegd moeten worden, waarbij de voorlaatste regel van de even strofe herhaald moet worden.

Eccl., p. 91 noteert het ‘Abgesang’ een kwint hoger, waardoor de ambitus tot een decime beperkt wordt en het lied dorisch blijft.

1) bedoeld is waarschijnlijk