Het Antwerps Liedboek. 87 Melodieën uit 'Een schoon liedekens-boeck' van 1544. Deel 1. Liederen

[p. 112]

50
Ic hadde een gestadich minneken
Een nyeu liedeken
AL XCVIII melodie tekst

Een nyeu liedeken

⁺ Ic hadde een gestadich minneken,
Geen scoonder die daer leeft,
Vercoren in mijn sinneken.
Van rouwe mijn herte beeft,
Want si mi nu begheeft;
daerom mach ic wel scriven:
Wantrouwe van alle wijven,
Want si een ander heeft.

Twee bruyn ogen so draget si
So vriendelic int gesicht.
daer mede so verjaget si
druck, lijden int gewicht.

+ fol.56r

[p. 113]

 

Tis lange te voren gedicht,

 

Tis lange te voren geschreven,

 

Dat si mi soude begheven,

 

Want vrouwen woorden die zijn licht.

Soete, weerde lieveken,
Peyst somtijts eens om mi!
doet vry al u gherieveken
Al sonder fantasi.
Seer selden ben ic bly;
Weder ic ete oft drincke,
Om u ist dat ic dincke,
Al wijsdi mi voor by.

Hoe soude ic haer vergeten?
Ic ligghe in swaer verdriet.
Van drincken noch van eten
Can ic ghevoeden niet.
Ick weet wel hoe si hiet,
Die mijn herteken heeft bevanghen:
Naer haer staet alle mijn verlanghen;
Ic leve in swaer verdriet.

O Venus, soete vrouwe,
Is dat u dienaers loon
Int eynde van u trouwe?
So ist beghinsel schoon.
Dies sterf ic duysentich doon
dat haer een ander sal trouwen,
Die bloem van alle vrouwen
Al onder des hemels troon.

Adieu, mach ic wel scriven.
Adieu, is mijn advijs.
Bedroghen moet ic blijven⁺
Als Salomon die wijs,
Die schole van Parijs,
Absalon die schoone.
Schoone vrouwen spannen die croone,
die geve ic den hoochsten prijs.

O bitterlijcke scheyden,
Waer toe sidy ghemaect?
Die doot wil mi verbeyden,
die also bitter smaect.
het moet ghescheyden zijn.
Schoon lief, staet mi te spraken!
Ick valle in desperaten,
Ic blive al in die pijn.

+ fol. 56v