Het Antwerps Liedboek. 87 Melodieën uit 'Een schoon liedekens-boeck' van 1544. Deel 1. Liederen
(1975)–Anoniem Antwerps liedboek–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 12]
| |
Een nyeu liedeken1.
Ga naar margenoot+ ‘Confoort, confoort sonder verdrach,
Mijn liefste boel verborghen.
Ic segge vry: ten is noch gheen dach,
Ten is noch gheenen morghen.
2.
Die wachter singhet zijn daghelijcx liet,
Hi can zijn tonghe wel bedwinghen.
Coemt in huys, mijn soete lief,
Wi twee wi sullen noch genoechte beginnen.’
3.
Si leyde hem op haer borstkens ront,
daer op so ghinck hi ligghen rusten.
Si seyde: ‘schoon lief, mijn waerde mont,
Wat dinghe mach u lusten?’
| |
[pagina 13]
| |
4.
Si leyde hem in haer armkens vry,
Van vruechden began therte ontspringhen.
‘Bedect mijn eere, dat bidde ick dy,
Bedect mijn eere, lief, boven alle dinghen!
5.
Dat bidde ick u, o liefste mijn,
die alderliefste suldi blijven.
daer twee goede lievekens vergadert zijn,
Hoe noode laten si hem verdrijven.’
6.
‘Waer mi Virgilius' conste cont,
den lichten dach soude ic vertrecken.
Ende mijns liefs witte borstkens ront
daer mede sal ick vruecht verwecken.
7.
Ay lacen, neen ick niet!
den dach die coemt, ick moet vertrecken.’
‘Lief van mi vliet, lief van mi vliet,
dat ons die nijders niet en beghecken.’
8.
Die ons dit liedeken eerstwerf sanck,
Vrou Venus' liefde hem seer quelde.
Hi was geerne op vruechden banck,
daer hi hem wel toe stelde.
|
|
