Antwerps liedboek
(2001)–Anoniem Antwerps liedboek–
Auteursrechtelijk beschermd
[Folio 123v]
| |
Hy mindese om haer eere.
Men cost hem wel ghelouen.
Dat sy goet meysken was
Daer na vant hijt gheloghen.
men seytet op dit pas.
2
Die bruyt had den rou so groot
Als men gaen dansen souwe
Daer quamen twee clappeyen geloopen.
Die brochten hem inden rouwe
Sy spraken bymer. trouwe.
De bruyt en is gheen maecht
Het mocht noch wel ghebueren
Dat sy de broecke draecht
3
Den bruygom die dit hoorde.
Hi was so seer ghestoort
Hy sprack met haestighe woorde
Hy souse smyten doot
En is dat niet een hoere
Ick trouse voor een maecht
Ick hebt haer van te voren
So menich mael gheuraecht
4
Die vrienden al te samen
Dat maeschap vander bruyt
Begonsten hen te | schamen
Sy liepen ter dueren wt
Van daer zijn sy gheloopen
Sy lieten de bruyt alleen
In eenen kelder ghesloten
Dat aerdich meysken reyn.
5
Den dach die is gheleden
Den auont quam daer aen
Men stelde hem te vreden
Met also menighen man
Blijft doch by v huysurouwe
En wilt daer blijuen by
Si sal v zijn ghetrouwe
Ten sal gheen hoerken zijn
6
Als de brugom dit verhoorde
Hy was so wel ghemoet
Hy sprack met haeste woorde
den raet die dunct my goet
Wilt sy my dat gelouen
Ick sal haer laten wt
Al in mijn camer comen
Soe slaep ick bide bruyt
7
Dat huwelijck wert ghesloten
| |
[Folio 124r]
| |
die bruloft wert ghemaect
Het heeft haer seer verdroten
Si die in den kelder sat
Hi hadse daer in gesloten
Hi lietse wederom wt
Hi dede dat duerken open
doen quam die proper bruyt
8
Wilt v hier af wachten
Ghi meyskens ouer al
Soe en comen daer gheen clachten
Alsmen gaen dansen sal
Segghet cloeckelijck van te voren
dat ghi een meysken zijt
Wat schayt een woort verloren
Om niet sidy doch quijt.
|
|