Antwerps liedboek

119 Een nyeu liedeken

1
MArgrietken ghy zijt so huebschen dier.
Ghi hebter twee bruyn oochkens die ic gaern aensie
reyn vrouwelijc dier
Sout ghi niet willen scheyden eer lanck
Inden crijch sal ic v leyden.
schoon lief ist uwen danck

2
Al inden crijch daer wil ick zijn.
Men schencter de vrome lantsknechten den wijn.
Reyn vrouwelijck fijn
al onder die | blauwe lendauwe

[fol. 67r]

 

Voorwaer daer is gebrec van vrouwen

 

Schoon lief had ic v daer

 

 

 

3

 

Mer grietken woudy met mi gaen

 

Ick soude v leyden al voor Terwaen

 

Reyn vrouwelijc graen

 

daer sullen die lantsknechten neuen v staen

 

Si en sullen v scoon lief tot geender noot af gaen

 

 

 

4

 

Al voor Terwaen daer is groot noot

 

Men slater die vrome lantsknechten al doot

 

Cleyn ende groot

 

te voet en oock te paerde

 

Gaet me schoon lief rijdt uwer vaerde

 

Laet mi met vreen

 

 

 

5

 

Mer grietken wout ghi met mi

 

Ic wou met dy

 

veel voorder soude ic met v gaen

 

Begheerdijs op my

 

So gaet hem af ende blijft mi bi

 

Tis al verloren wat ic doe schoon lief om di

 

 

 

6

 

Margrietken woudt ghi so wel als ick.

 

Ghetrouwe bleef ic tot in den laetsten stric

 

Ic en sach mijn dagen noyt fraeyder quick. |

 

Soudt ghi niet dorren auontueren schoon lief

 

Also wel als ick

 

 

 

7

 

Mer die dit liedeken heeft gedicht

 

Sijn herteken dat truerde licht

 

Vrij niet en sucht.

 

Quade nijders die houden hem in die pijn

 

Daer om dat hise deruen moet dat vrouken fijn

 

 

 

8

 

Mer die dit liedeken eerstmael sanck

 

Dat was een ruyterken wt westlant.

 

Vrij ende vranc

 

Sijn leuen dat viel hem veel te lanck

 

daerom dat hise deruen moet tegen sinen danck