Antwerps liedboek

(2001)–Anoniem Antwerps liedboek– rechtenstatus


111 Een nyeu liedeken. 1 MIin herte is mijn in tween geclooft Wie sal mi heelen dense wonde daer en is geen meester toe gelooft die ick dat derf oorconden. dan een daer ic om hebbe gesonden
[Folio 63r]
Om medecijne van haer te ontfaen Troost si mi niet in corter stonden Eylacen van drucke sal ic vergaen 2 Daer en is gheen cruyt so goet so fijn. Noch goet suycker noch noten muscaten. Noch spise noch dranc noch bier noch wijn die mijnder siecten connen gheuen bate. Dan liefkens troost gaet bouen maten Och mochte ick troost van haer ontfaen. Troost si mi niet het is te laet Eylacen van druc sal ic vergaen 3 Schoone woorden en zijn die cruyden niet Ten is gheen rechte medecijn. die troost met goeder herten biet Verdrijft den druc wt dat herte mijn Eens siaers plach ic die liefste te zijn Ick en weet niet wat ick hebbe misdaen Laet si mi langher in desen schijn Eylacen van drucke sal ic vergaen 4 Had ic misdaen het waer mi leedt \| Dat mi vrou Venus wrake dede Ick hebbe so lange geweest haer knecht Ghetrouwe ende ooc gestadich mede Ende haer gedient na venus seden Ende altijt wel te passe gedaen Troost si mi niet het is onreden Eylacen van drucke sal ic vergaen 5 Wee uwer bedroefder herten zijn Ic hadde v gaerne troost ghegeuen Te kiesen voor verlies ghewin. Hadt ghi na mi willen cleuen Mer neen ghi niet des moet ghi sneuen Ende altijts grooten druc ontfaen Ende en wildi mi dan gheen troost gheuen. Eylacen van drucke sal ick vergaen