Antwerps liedboek

94 Een nyeu liedeken.

1
ICk ghinck noch ghister auont
so heymelijcken eenen ganck.
Al voor mijns liefkens dore |
Die ic ghesloten vant
Ic clopte so lijsselijc aenden rinck
Staet op mijn alderliefste lief
Staet op en latet mi in

2
Ick en sal v niet in laten
Ic en laet v ia niet in
Gaet thuyswaert en gaet slapen
Daer is een ander in
si lieten mi daer alleyne staen.
Ick salt haer noch wel loonen.
Mach ick noch leuen een cort half iaer

3
O Venus thoont v cueren.
Want ick v dienaer si.
Mach si mi nyet ghebueren.
Den doot ben ick seer by.
Ick en hadt betrout in gheender stont
Al moet ick van haer scheyden.
Si hout mijn herteken doorwont

4
This waer datmen ghemeynlick seyt
Dies ben ic bedruct tot inden gront
die sulcke zijn sinnen aen vrouwen leyt
Hi vint hem seluen ter doot ghewont
Want si hebben eenen loosen gront.

[fol. 54v]

 

Ic vinde mi nv bedroghen

 

Si costen mi so menich pont

 

 

 

5

 

Na dat bi nijders tonghen

 

Mijn lief is mi ontureemt

 

So wort van mi ghesonghen

 

Dit liedeken in dancke neemt

 

Van die alder liefste mijn

 

God wil haer wel bewaren

 

Ick en mach bi haer niet zijn

 

 

 

6

 

Ic quam noch ghister auont

 

In eenen boomgaert ghegaen

 

Daer vant ic twee schoone ioncfroukens.

 

So seere bedruct staen.

 

Die een was die liefste mijn

 

Die ander hadde doorschoten

 

Dat ionghe herteken mijn

 

 

 

7

 

Ick boodt haer een minnelijcke groete.

 

Ick sprac haer so minnelijck an

 

Mach si mi niet ghebueren

 

So ben ick een alleyndich man

 

Ic waensche des nijders tonghen leyt

 

Si hebben mi ghestolen. |

 

Mijn ghenoechte mijn vrolicheyt

 

 

 

8

 

Dese nijders gaen hier achter straten.

 

Si stroeyen haer fenijn

 

Mijn lief en wil ick niet laten

 

Ick wilder noch tauont bi zijn.

 

Ic salse so minnelijc spreken

 

Al heb ic een verloren

 

Een ander ic kiesen sal