Antwerps liedboek

83 Vanden ouden Hillebrant.

1
ICck wil te lande rijde
Sprack meester Hillebrant
Die mi den wech wil wijsen
Te Barnen in dat lant
Si zijn mi onbekent gheweest
So menighen langhen dach |
In driendertich iaren
Vrou Goedele ick niet en sach

2
Wildy te lande rijden
Sprack hertooch Abeloen
Ghi vinter op der mercken
Den ionghen helt is coen
Ghi vinter op der mercken
Den ionghen Hillebrant
Al quaemdi onder twaelfuen
Van hem wort ghi aengherandt

3
Soude hi mi int aenranden
Met eenen euelen moet
Ic doorhouwe hem sinen schilt
Ten doet hem nemmermeer goet
Ick doorslae hem sinen schilt
Met eenen schermen slach
Dat hijt zijn vrou moeder
Een iaer wel claghen mach

4
Dat en suldy niet doen
Sprac ioncheer Diederick.

[fol. 48r]

 

Ic heb den iongen Hillebrant.

 

Met goeder herten lief

 

Ghi sult hem seere groeten

 

Al door den wille mijn

 

Ende dat hi v laet rijden

 

So lief als ic hem mach zijn

 

 

 

5

 

Al metten seluen woorden

 

hi die groene gaerde op ran

 

Tot in des mercken pleyne

 

Hillebrant die oude man

 

Tot in des mercken pleyne

 

daer hi den ionghen vant

 

Wat doet desen ouden grijse

 

hier in mijns vaders lant.

 

 

 

6

 

Ghi voert een harnas louter

 

Al waerdi eens conincx kint.

 

Ghi maecte mijn ionge herte

 

Met sienden ooghen blint

 

Ghi sout tsoheime blijuen.

 

Ende houden v ghemack |

 

Met eenen huebscen geluyde.

 

Die oude loech ende sprack

 

 

 

7

 

Soude ic tsoheime blijuen

 

Ende houden mijn ghemack

 

Van strijden ende van vechten.

 

Daer is mi af gesacht.

 

Van strijden ende van vechten

 

Al op mijn henen vaert

 

Dat seg ic v wel iongen helt.

 

daer wert af grijs mijn baert

 

 

 

8

 

Den baert sal ic v af rucken

 

Ende daer toe seere slaen

 

So dat v roode bloet

 

Ouer v wanghen sal gaen.

 

V harnas ende uwen schilt

 

Moet ghi mi geuende zijn

 

Ende blijuen mijn geuangen

 

Behoet dat leuen mijn

 

 

 

9

 

Mijn harnas ende schilt

 

Daer heb ic mi met geneert |

 

Ic en was noyet mijn bage.

 

Van eenen man verueert

 

Si lieten daer haer woorden.

 

Si gingen daer met swaerden slaen

 

Wat si daer bedreuen

 

dat suldi wel verstaen

 

 

 

10

 

Die ionge brocht den ouden.

 

Een so swaren slach

 

Mer dat hi van al zijn dagen

 

Nie so seer veruaert en was

 

Zijn paert spranc te rugge.

 

Wel twintich vademen wijt.

 

Den slach die ghi daer sloecht

 

heeft v geleert een wijf.

 

 

 

11

 

Soude ic van vrouwen leeren

 

dat waer mi groote schande.

 

Ic heb noch ridders ende heeren

 

Binnen mijns vaders lande.

 

Ic heb noch ridders ende knechten

 

Al in mijns vaders hof

[fol. 48v]

 

Wes ic niet gheleert en heb

 

Daer ouer leere ic noch.

 

 

 

12

 

Het quam so dat den ouden

 

Liet neder sincken sinen schilt

 

So dat hi den iongen Hillebrant

 

Sijn swaert al onder ginck.

 

Hi nam hem in zijn middele.

 

Al daer hi smaelste was

 

Hi worp hem neder te rugghe

 

Al in dat groene gras

 

 

 

13

 

So wie hem seluen aen den ketelt wrijft.

 

Hi heef gaerne vanden roet.

 

So hebt ghi gedaen ghi ionghe helt

 

Hier teghen dinen wederspoet

 

Spreect nv v biechte

 

V biechtuader wil ic zijn

 

dats bistu vanden woluen

 

Ghenesen moecht ghi zijn. |

 

 

 

14

 

Woluen dat zijn woluen

 

Si loopen door dat wout

 

Ic ben een ionghe deghen

 

Gheboren wt griecken stout

 

mijn moeder hiet vrou goedele

 

Een hertoginne fijn.

 

Ende den ouden Hillebrant

 

dat is die vader mijn

 

 

 

15

 

Hiet v moeder vrou goedele

 

Een hertoginne fijn

 

Was Hillebrant dijn vader

 

So bistu die sone mijn

 

Hi schoot op sinen helme

 

Hi custe hem aen sinen mont

 

Nv danc ic god den heere

 

dat ic v sie gesont

 

 

 

16

 

Och vader lieue vader

 

die wonden die ic v heb geslagen

 

Wil ic al mijn leuen lanc

 

In mijnder herten draghen. |

 

Nv swijghet sone stille.

 

der wonden weet ic wel raet.

 

Wi willen van hier scheyden

 

God sterc ons op die vaert

 

 

 

17

 

Nv neemt mi gheuanghen.

 

Alsmen eenen geuanghen doet.

 

Vraghen v die lieden

 

Wat man dat ghi daer voert

 

So suldi hen dan segghen.

 

This een die quaetste man

 

die oeyt op deser werelt

 

Van moeder lijf ghewan

 

 

 

18

 

Het viel op eenen saterdach.

 

Ontrent der vespertijt

 

dat die ionghe Hillebrant

 

Die groene gaerde op reedt

 

Hi voerde op sinen helme

 

Van goude een craselijn.

 

Ende neuen zijnder siden

 

den liefsten vader zijn

[fol. 49r]

 

19

 

Hi voerde hem geuanghen.

 

Al sonder arghelist

 

Hi sette hem bi zijnder moeder

 

Bouen haer aen haren disch.

 

Sone wel lieue sone

 

dat gheeft mi al te vry

 

Waerom ghi desen geuangen.

 

hier settet bouen mi.

 

 

 

20

 

Moeder seyt hi moeder

 

die waerheit sal ic v saghen.

 

Aen geender groender heiden.

 

Had hi mi bi na verslaghen

 

Het is Hillebrant die oude.

 

die liefste vader mijn

 

Nv neemt hem in uwen armen

 

Ende heet hem willecom zijn

 

 

 

21

 

Si nam hem in haren armen

 

Si custe hem aen sinen mont

 

Nv dancke ic god den heere

 

dat ick v sie ghesont |

 

Wi willen van hier scheyden

 

Ende varen in ons lant

 

Te barnen binnen der steden

 

daer zijn wi wel becant