Antwerps liedboek

(2001)–Anoniem Antwerps liedboek– rechtenstatus


82 Een oudt liedeken 1 HEt voer een knaep wt liefden sterck Na eender schoonder vrouwen Soo langhe dat si haer verberch \| Men mochse niet aenschouwen God behoede mijn lief ende daer toe mi Waer mijn lief gaet schijnt den lichten morgen 2 Den dach al door die wolcken dranc die nacht en woude hem niet wijcken Wt sinnen edelen glase ontspranck Al ouer allen aertrijcken Wt orienten ons ghesant Ouer alle tlant den armen als den rijcken 3 Die vaert die ic op trouwe doe Leyt hier yemant verborgen Die schieden op ick maect hem vroet So en coemt ghi niet in sorghen Nv ligghe ick hier op deser vaert Tlichtet so schoon den claren dach den morgen 4 Die knape sprack ick hadde vernomen Die wachter is in wake Ick ducht dat den dach sal comen Hi en laet ons niet meer slapen dus scheyden wi twee eer morghen vroech.
[Folio 47v]
Eerment verneemt op geenre breeder straten 5 Smorgens als die wachter die poorte onsloot Te scheyden van sinnen ghenoot Den meysken dattet seer verdroot Dat si haer lief moeste laten In haren armen dat si hem beuinck Si custe hem ende seynde hem zijnder straten. 6 Die cnape sprack hoe wee mi doet dat ic van di moet scheyden. Scheyden dat is mi een bitter doot Mi en schiede noyt dinck so leyt. Och huden meer dan morghen vroech. Ten leeft geen man die minen boel sal ontleiden