Antwerps liedboek

75 Een nieu liedeken.

1
HEt daget inden oosten
Het lichtet ouer al
Wie verholen wilt vrien
die en slapet niet te lanc

2
Wie verholen wil vrien
Op goede gestadicheyt
Hout twachterken te vriende
so en schiet hem ia gheen leyt.

3
Daer lach een waerde vrouwe.
Al op haer camer en sliep.
Si was so seer versaget |
si en consten gherusten niet.

4
En versaecht v niet so seere
Mijn alder soetste lief
Ic ben en iongelinc schoone
Ic heb v van herten lief

5
Sidy een iongelinc schoone
Och wiste ic dat voorwaer.
Ic sou mijn ionc herte dwingen
Mijn trueren waer al gedaen

6
Hi namse in sinen armen.
Hi swanckse al in dat gras.
daer laghen si twee verborgen
Tot dat scheen den lichten dach.

7
Wi twee wi moeten sceyden.
Het moet gescheyden zijn
die wachter blaest sinen horen
Ick sie den dach int scijn

8
Ic en weet van gheenen dage
Noch van geenen manen schijn
Ghi zijt die morghen sterre |
Ghi verhuecht dat herte mijn

9
Och die dit liedeken dichte.
Dat was een ruyter fijn
Hi heuet ghesongen so lichte
Te Campen al inden wijn