Antwerps liedboek(2001)–Anoniem Antwerps liedboek– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende 56 Op die selue wijse. 1 HOe luyde riep die siel tot god van binnen Och here almachtich vader goet Wat sal ick gaen beghinnen Dat lichaem beswaert dat herte mijn Och heere wilt mijns genadich zijn Dat vlees wilt mi verwinnen 2 Als dlichaem die siel dus hoorde clagen So sprackt o edel siele mijn Waerom wildi v versaghen Schouwet des boosen viants raet Ende laet die valsche werelt quaet [Folio 33v] [fol. 33v] Ghi sult gode wel behaghen 3 Die siele sprac ic sout gaerne volbrengen Mer ghi o valsche lichaem mijn En willes niet gehengen Natuere ende ghi ghi doet mi pijn Nochtans so moet gestreden zijn Ick en can v niet bedwinghen 4 Dat lichaem sprac o siele die heere der heeren Heeft v ghegeuen sin ende list Om dat ghi mi soudt leeren God heeft v ghegeuen reden ende sin. Om mi die tot sonden geneghen ben Dat ghi mi soudt regeren 5 Die siele sprac mocht mi dat ghebueren dat ic mocht steruen ghelijck als ghi So soude ic leuen sonder trueren Mer als ic voor doordeel gods sal staen. Ende na wercken loon ontfaen So moet ict al besueren 6 Dlichaem sprac als ghi dat weet te voren. | So wie hem seluen al willens wont Oft tredt in eenen doren Wie sal hem beclaghen dat vraghe ic dy Ghi moet oock sorghen voor mi Oft wi blijuen beyde verloren 7 Die siele sprac lichaem ghi moet wel sorgen Want als coemt die bitter doot Wie sal ons dan verborghen Dus moet ghi gaen sorghen het is noot Dat ghi niet en verliest die blischap groot Ghi en hebt doch gheenen morghen. 8 Dlichaem sprac moet ic ooc steruen leeren Ende ic en weet doch gheenen tijt Waer toe sal ic mi keeren Die werelt thoont mi vrolicheyt Natuere die is daer toe bereyt Hoe sal icse moghen verheeren. 9 Die siele sprac o lichaem snoo van weerden Waer op so verlaet ghi v Wat wildy hier aenueerden. [Folio 34r] [fol. 34r] Hoe dorfdy bedrijuen eenich solaes Arm stinckende vleesch der wormen aes Ghi moet doch inder aerden 10 Dlichaem sprack moet ic inder aerden tijden Och here god van hemelrijc. Hoe mach ick mi verblijden Dat ick ben inder sonden staet. Mi rout so seere mijn leuen quaet Ic wil mi leeren lijden. 11 Die siele sprac wildi v tot duechden geuen So sullen wi dan ick ende ghi Bi Iesum zijn verheuen daer blijschap sal wesen ymmermeer Ende zijn verlost wt den eewighen seer daermen eewelijc sal blijuen 12 Dlichaem sprac ontfermt god onser beyden Mi ende die edel siele mijn Ende wilt ons doch geleyden Wilt doch bewaren die edel siele van my. Maect dat ons leuen v behaechlijck si. Wanneer wi moeten scheyden Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd