Anansi als seniore burger...
Zoals jullie weten, haalt Anansi de gemeenste streken met anderen uit!
Anansi lag heel stil in zijn hangmat. ‘Ai boi, wat een dag vandaag! Tenminste heb ik Ma Akoeba en de twaalf kinderen de magen kunnen vullen. Morgen weer een zware dag.’ Anansi hosselde altijd op een of andere manier de kost bij elkaar en Ma Akoeba wist daar niets van. Die dacht dat Anansi een werk had. Ze zag in haar Anansi een hardwerkende man en ze was erg trots op hem. Anansi lag in de hangmat aan z'n pijp te trekken, met zijn gedachten heel ver. De radio stond zachtjes aan en hij luisterde zo'n beetje. Er werd een bericht omgeroepen. Anansi herkende de stem van Mati Pokai.
‘De bejaarden van Bersaba worden opgeroepen voor het ontvangen van hun AOV op donderdag 1 april bij Huize Awari. Vanaf acht uur wordt u verwacht en u wordt verzocht uw ID-kaart en bijbehorende stukken mee te nemen. Dit bericht komt van SOCA.’
Anansi spitste zijn oren. Hij dacht diep na: Wie krijgt AOV, soema e kis' AOV? En plotseling wist hij het: Na Ba Alata, Alataaaa! Ahooo, Ba Alata! Ma Akoeba kwam geschrokken aanlopen.
‘Anansi, wat is er?’
‘O, ik had een heel slechte droom over Ba Alata.’