Anansi als seniore burger

[p. 12]

Anansi de bonoeman...

Anansi lag in zijn hangmat onder een boom na te denken wat hij nog zou kunnen doen om aan geld te komen. Ze hadden bijna geen eten meer en hij had geen werk. Eens had hij gezien hoe een vriend van hem die bonoeman was, medicijnen maakte voor mensen. Hij dacht: dat zal ik ook wel kunnen. Het lijkt zo eenvoudig. En er is veel geld mee te verdienen.

's Avonds na tafel hield hij Ma Akoeba en de kinderen zijn plan voor. Hij wist ze ervan te overtuigen dat hij het werk wel zou kunnen doen en dat ze er veel geld mee zouden kunnen verdienen. ‘We gaan verhuizen naar het district Para op de oude plantage van mijn vriend’, zei Anansi. Hij gaf opdracht om vanaf die dag in te pakken, want over twee dagen zouden ze verhuizen.

Anansi werd bonoeman en al heel snel werd hij bekend. Maar natuurlijk nam hij zijn oplichterij ook in deze branche mee. Zo kwam er eens een jongeman, een drugshandelaar, bij hem om hulp. Iedereen die hij wegstuurde naar Holland met bolletjes, werd aangehouden. Van Anansi kreeg hij een lijst met benodigdheden die hij zou moeten kopen. Op de lijst kwam ook een levende kip voor. Anansi had hem uitgelegd dat het een bakroe was die zo met hem deed. Hij zou hem een kruidenbad geven om die

[p. 13]

bakroe te laten verdwijnen. Naast de benodigdheden zou het duizend euro kosten.

De volgende dag kwam hij met alle benodigdheden en het geld. Anansi gaf hem de nodige instructies.

‘Ik zal een gat graven en daarin ga je staan. Dan ga ik je baden, Tijdens het baden ga ik je met een levende kip zwepen totdat die doodgaat. Zodra die kip dood is, ga je die bakroe letterlijk zien wegrennen.’

Maar intussen had Anansi een korte man (een sandopi) achter een boom laten schuilen. Hij had de man de instructie gegeven om, zodra de kip dood was, naar het bos te rennen. Anansi zou een geluid erbij maken. Zo gezegd zo gedaan. Anansi begon met het baden. De man werd gebaad en gezweept. Hij werd zo hard gezweept dat hij ervan beefde en zijn ogen traanden. Hij was er wel op voorbereid, want Anansi had gezegd dat hij een zware bakroe verwachtte. Toen de kip dood was, rende de korte man volgens afspraak het bos in. De drugshandelaar keerde zich om en zag het. Hij werd woedend en nam zijn pistool om op de bakroe te schieten. Maar die zag het en schreeuwde: ‘Meneer, no soetoe, mi na sandopi foe benkois.’

Anansi vluchtte ook het bos in. De man ging teleurgesteld weg en Anansi verdiende weer geld dankzij de stommiteit en bijgelovigheid van de ander.