't Amsteldams Minne-Beeckie



[pagina 387]
Treur-liedt van Amintas en Lucrina.
Stemme: Silvester jongh verjaert. Aymintas quam in rouw: Soo haest de lichte vrou Iurrien hem gingh begheven Wt geylheyt trouweloos, Sy voor dees Priester koos Mirtillo boersch van leven. 2 Hy badt (met droefheydt) aen De suyvere Diaen, Wiens Autaer hy bewaerden, Heb ick in eenigh lit
[pagina 388]
Bevleckt u Godlijck wit, Soo komt velt my ter aerden. 3 Oft andersins soo gaet En maeckt dat Iupijn slaet Met blixem en met donder, En wreeckt, 't gheen mijn gheschiet, Op dat dit landtschap siet, V krachten en u wonder. 4 Diana hem verhoort Mirtillo die wiert voort Van 't Hemels vyer gheslaghen, Arcadien dat sat Berooft van vrucht en nat, En Lucrina vol klaghen. 5 De drooghe Water-goon En waren 't niet gewoon Dat Pindus dor dus schreyden, Sy claeghden als ontsint Haer kommer aen Aymint, Die haer naer Theunis leyden.
[pagina 389]
6 't Oraeckel gaf gheschal Arcadien en sal Niet loosen hare plaghen, Voor dat Diaen sal sien d'Ontrouwe Maeght Lucrien Door Aymintas verslaghen. 7 Dus keerden zy vertsaeght Na dese droeve Maeght Die met gedult dit hoorden, Men bracht haer voor 't gherecht, Maer ach! de trouwe knecht Sijn eyghen hert doorboorden. 8 Lucrina kout en flaeuw Ruckten den deghen laeuw Bebloet, uyt sijne lende Heel bleeck, en hallef doot Sy haer terstont doorstoot, Toen was de straf ten Ende. Nut en schadelijck.