't Amsteldams Minne-Beeckie

Op nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen

Silviaes Jalousy.

Silvia.

Philander seght my eens het geene waerom ghy
In 't kriecken van den dagh dus vluchten ginckt van my.

Stemme: L'Orangie.

Philander.

Ick vluchten schoon Goddin
Van u mijn Herderin,
Ick vluchten van mijn Silvia,

[p. 204]

 

Wiens spoor ick stadigh volge na,

 

Noyt docht ick // noch socht ick

 

In 't Klaver-gras:

 

Een die my liever was:

 

Hoe sou dan // ick vrou van

 

U vluchten konnen Silvia so ras.

 

Silvia.

 

Waerom Philander dan in 't kriecken soo gevloogen

 

Van my die u bemint? Ick vrees ick ben bedrooghen.

Stemme: Tsa, tsa mijn Herders riet.

Philander.

Bedroghen nimmermeer
Dat sweer ick by mijn eer,
Ay set u hier wat neer
Mijn Sylvia,
Ick sal 't u doen verstaen
Hoe het is toe-ghegaen,

[p. 205]

 

Dus wilt niet vreesen

 

Mijn uytghelesen,

 

Mijn waerd' Ega.

 

Silvia.

 

Nu dan Philander melt, seght my den rechten grondt,

 

Van 't geen daer ick u om soo schichtig loopent vondt.

Stemme: Mijn hertje brandt van soete min.

Philander.

Soo dra als Cloris haer liet sien,
Begaf ick my tot jaghen
Dies Sylvia zaeght ghy my vlien,
Soo laeght ghy onder d'hagen.

Silvia.

Iae Sylvia die sat verborgen onder 't groen,
Wat joegt Philander ghy, kond ghy geen Haes opdoen?

[p. 206]

Stemme: Verheft u diep gesucht.

Philander.

'k Ioegh nae een Ieughdich Hert,
't Geen mijn ontrocken wert:
'k Ioegh nae een hertje dat mijn hert gevangen had,
Maer laes ick vont haer niet hoe seer ick Cypres bad.

Sylvia.

Philander 't is te diep, 'k verstae niet wat ghy seght,
U reden sijn te hoogh, ick bid my onderrecht.

Stemme: Naedien de Goddelijckheydt.

Philander.

't Hertje zijt ghy Me-vrouw,
Dat ick nae jaegh met rouw,
Het ander Hert is 't mijne:
Soo 't een het aer verlaet
Leef ick staegh in pijne,
En sweef in droeve staet.

[p. 207]

 

Silvia.

 

Hoe kan u hert by 't mijn, of 't mijn by 't uwe wesen?

 

't Is losse Minnaers praet, uyt geyle min gheresen.

Stemme: Verweende Corinne.

Philander.

Noyt geyle minne // mijn waerde vrouw,
Socht u Philander t'onderstaen:
Maer schoon Goddinne // getrouwe trouw
En ware Liefde te nemen aen,
Dies mint Philander,
Die noyt geen ander // als Silvia
Sal minne // Goddinne geeft 't woortje Ja.

Silvia.

Soo my Philander mint, en draeght getrouwe trouw,
Leef ick vereent met hem, als echte Man en Vrouw.

[p. 208]

Stemme: Schoonste Lerinde.

Philander.

Iuyght Herder om de trouwe Minne
Die ghy gheniet van Sylvia,
Schatert met my ghy Bosch-Goddinne,
Komt Echo, bootst mijn lusjes na,
Maeckt 't wout verheught, op dat de pluymige dieren
Moghen tierelieren, schrillen uyt de vreucht
Die heden my schynt om het hooft te swieren,
Wilt te samen vyeren, d'hooghste dagh mijns jeucht;
Dagh die my sal vergaren doen met een
Die u Philanders hertje staen alleen.

Liefde verblijdt.