't Amsteldams Minne-Beeckie
(1645)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
AuteursrechtvrijOp nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen
Stemme: Ghy heyligheytjes, &c.Het aerdtrijck en de zee, visschen inde stroomen,
Het ongetemde vee, dat door de bosschen swiert,
En 't tedere ghediert
Betreurt mijn droeve staet, waer in ick ben ghekomen.
2. Geen Satyr op het velt in sijne lust-prieelen
Ons eenigh deuntjen schenckt // en Pan dor mijn verdriet,
Beweeght, vergeet sijn Liedt,
Mijn Laura sit alleen om mijn verdriet te quelen.
| |
[pagina 151]
| |
3. De schichten die mijn borst verstoppen, en versmoren
Die loos is sonder hulp, in haer bewuste stoep,
Dies of ick smeeckend' roep,
Sy stiert mijn klachten wegh, en stopt haer wreede ooren.
4. Haer overstaelde hart, met wreetheydt gantsch bevangen
Aenschout mijn drofheyt wel, en siet het lijden aen
Maer sonder acht te slaen,
Keert hare preutsche tret, en volght haer oude ganghen.
5. Ach Laura onbevleckt, soo 'k onghetroost moet blijven,
Doorsteeckt mijn teder hart, dan is mijn smart gedaen,
En als ghy 't hebt bestaen,
Laet op mijn nare Graft dees droeve veersen schrijven.
6. Hier leydt de Minnaers proef, die 't jongh-bejaerde leven
Op offerde de Goon, dat vrye wil geboodt
En liever sagh de doodt.
Als dat het eene hart het ander sou begeven.
Tengnagel. |
|