't Amsteldams Minne-Beeckie

Op nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen

[Ach Laura, die door u gefloncker]

Stemme: O Kersnacht, &c.

Ach Laura, die door u gefloncker,
Maeckt Cloris luyster doof en doncker,
En door u schitterend gesicht

[p. 149]

 

Verzenght de Bloemen, en de Kruyden,

 

En Fackel-licht dat daeolt in 't Zuyden,

 

Als Delos voor u Toortsen swicht.

 

2. Ach Bron, wiens Kristalijne stroompjes

 

Bevocht de struyck van Elze-boompjes,

 

Tuygh hoe ick om mijn Laura ween:

 

Tuygh Vleugel-beesjens op te telgen,

 

Hoe Thirsis 't leer niet kan verzwelgen,

 

Dat hy om Laura heeft geleen.

 

3. Dwael, dwaelt dan mijn onnoz'le Lammeren,

 

En wilt om Thirzis misval jammeren:

 

Kbaeut 't voedtsel met een volle toom,

 

'k Sal u de teugel nimmer snoeren,

 

Noch oyt van 't Klaver-grasje voeren,

 

Besproeyd u vacht in Lauraes stroom.

 

4. Laura, wiens wreede hert derf trotsen

 

Het bars gemoet van klip, of rotsen,

 

Aensiet hoe Thyrsis om u quijnt,

 

Met wien 't geluck volhert te schimpen,

 

Ter wyl hy teert door Lauraes glimpen,

[p. 150]

 

En als het Was voor 't vyer verdwijnt.

 

5. Ick voel mijn Ader-tochten flaeuwen,

 

De duysternis mijn riff beschauwen:

 

Mijn zieltje doelt nu na haer rust.

 

Vaer wel dan Laura mijn beminde,

 

En als ghy Thyrsis doodt sult vinden,

 

Segh dan: 'k heb mijn volkomen lust.

M. Tengnagel.