't Amsteldams Minne-Beeckie
(1645)–Anoniem Amsterdams minne-beekje– AuteursrechtvrijOp nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen
Stemme: Als Bockxvoetje, &c.
Truy.
Heer Krelis! wat sinje een kluchtige quant,
Hoe aerdigh, en vaerdigh
Ist Hoetje in d'handt,
Het pastje soo wel, gut Krelis hoe fel
Men lieven op jou noch door 't heele Landt.
2. Sie was ick een Meysje van Amstelveen,
Van Slooten, of Schooten
Daer 'k veel heb ghereen,
Ick minde jou seer, als jy mijn wout weer
Beminnen in alle deughden en eer.
| |
[pagina 85]
| |
Krelis.
3 Mijn Truytje mijn troosje mijn waerste schat,
Al lange soo heb ick jou lief ehadt,
Ick leedt veel verdriet, 't was om dat ick niet
Dorst vryen een Iuffertje vande stadt.
4 Gut Meysje och wouje mijn byslaepje zijn,
Soo stracksjes, gemackjes
Schonck ickje de wijn.
Tot onse moy Knier, niet verd ist van hier,
Soo worden jou Neefje wis mijn Cosijn.
Truy.
5 Wel Krelis hoe mienjet wel wordje dus groen.
Maer souje, 'k vertrouwje
Dit durreven doen,
Krelis.
Ia daer is mijn kandt, dit groene lant
Sal tuygen dat ickjer op geef een soen.
Truy.
6 Neen Lansje al soetjes te haestich is quaet,
Sie voorje, en hoorje
Niet van dese staedt,
Krelis.
Het gaet so het wil, ick schey niet van Hil,
Truy.
Nu sien ick wel datje mijn niet en haet.
Krelis.
7 Nu noem ick jou Truytje mijn lieve bruyt
| |
[pagina 86]
| |
'k Sal spelen, en quelen, nu voort op mijn Fluyt,
Ick blijf by mijn Trou, schoon Truy is mijn Vrou
Truy.
Neen, neen, neen, neen, Krelis ick scheyer uyt.
C. Seep. 't Smet en 't reynicht. |
|